مستعمل فیهمعنا ، بعد از استعمال لفظ در آن مستعملٌ فیه نامیده می شود. ۱ - تعریفبه معنایی که لفظ به آن اطلاق می‌گردد، مستعمل فیه گفته می‌شود ۱.۱ - مثالمانند: استعمال لفظ «اسد» در حیوان مفترس . ۲ - قول سید صدردر کتاب « دروس فی علم الاصول » آمده است: «فاستعمال اللفظ فی معناه یعنی ایجاد الشخص لفظا لکی یعد ذهن غیره للانتقال الی معناه و یسمی اللفظ (مستعملا) و المعنی (مستعملافیه) و ارادة المستعمل احضار المعنی فی ذهن السامع عن طریق اللفظ (ارادة استعمالیة)». ۳ - لزوم تغایریکی از شرایط استعمال، لزوم تغایر بین مستعمل و مستعمل فیه است. ۴ - استعمال لفظ در لفظدر «استعمال لفظ در لفظ»، مستعملٌ فیه، معنای مثل، صنف و یا نوع لفظ است. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مستعملٌ فیه». |